Bu görüntü, çorak, kayalık arazinin ve manzarayı süsleyen canlı, parlayan bitkilerin arasındaki zıtlığa odaklanarak, distopik bir çöl manzarasının çarpıcı bir temsilidir. Görüntü, gün batımında ayarlanmıştır; gökyüzü turuncu ve kırmızı tonlarıyla alev alev yanarken, tüm sahneye sıcak bir parıltı yaymaktadır. Uzakta, bir harabe şehir manzarası çöl zemininden yükseliyor; yıkık kuleleri ve zirveleri, bir zamanlar gelişen bu metropolü harap eden yıkımın bir kanıtıdır. Genel etki, ıssızlık ve çürümeye dair bir izlenimdir, ancak parlayan bitkiler, görüntüye umut ve dayanıklılık hissi ekleyerek, en karanlık zamanlarda bile yenilenme ve yeniden doğma olasılığının her zaman var olduğunu önermektedir.
